✅ رطب و یابس

در تفسیر و تأویل آیه 59 سوره انعام از قران کریم، اختلاف بسیار است، پاره‌ای از مفسران منظور و مقصود از «کتاب مبین» را خود قرآن دانسته و گفته‌اند هیچ نکته و علم و موضوعی نیست الا که در این کتاب هست و گروهی همچون علامه طباطبایی مراد از کتاب مبین را «لوح محفوظ» و آن علم خدواند و یا امام مبین می‌دانند. گروهی دیگر، رطب و یابس ( تر و خشک) را کنایه از چیزهایی که مقابل هم‌اند، مانند موت و حیات، صحت و مرض، صلاح و فساد، نور و ظلمت، ثواب و عقاب، و ... دانسته‌اند. بر همین مبنا، خرده گیران و مغرضان گاه از باب نقض مطلب در تفسیر نظر نخست، شبهات و پرسش‌هایی را مطرح نموده و به فراخور پاسخ شنیده‌اند. دو حکایت ذیل ناظر به همین نکته است. 

🔹جهودی از حکیمی پرسید: که خدای تعالی در کلامی که به محمدمصطفی (ص) فرستاده گفته است؛ « و لا رطب و لا یابس الا فی کتاب مبین» از تر و خشک هیچ چیز نیست مگر آن‌که در کتاب روشن، یعنی کلام الله واقع است. اکنون بگو که علم طب در کجا واقع است؟ گفت: آنجا که فرموده است «کلوا واشربو و لا تسرفو» بخورید و بیاشامید و اسراف مکنید، یعنی بسیار نخورید، چه سرّ همه‌ی بیماری‌ها بسیار خوردن است.

📗#لطایف_الطوایف

📝#فخرالدین_علی_صفی

🔹روزی در مجلس شریف سلطانی نشسته بودیم، از هر بابی سخن در پیوسته؛ در آن اثنا پسر قرا قاضی محمد باقی از ولایت ترکستان آمد و به تقبیل عتبه‌ی سپهر احتشام عرش احترام شرف استسعاد یافت. همراه او اعجوبه‌ی عجایب المخلوقات و اضحوکه‌ای از غرایب المصنوعات آمد...

گفت: مرا در آیت « ولا رطب ولا یابس الا فی کتاب مبین» توقف و دغدغه‌ای است که در پی بسیاری از مفسران شتافتم و از هیچ کدام جواب شافی نیافتم. و دغدغه و شبهه آن است که «ایر حمار» در کجا واقع شده باشد؟ فقیر گفتم که مولانا قطب الدین علامه این آیت را تفسیر فرموده بوده‌اند و مولانا رکن الدین کازرونی ــ که از جمله‌ی تلامیذ مولوی بوده و به این حضرت کمال گستاخی داشته ــ این سؤال کرده بوده. آن حضرت فرموده بوده‌اند که «فی بطون امهاتکم». ظرفا و ندمای مجلس سلطانی به غلغله و قهقهه زلزله در گنبد گردون دوار افکندند و ریش او را به چنگال تمسخر از هم کندند.

📗#بدایع_الوقایع / جلد1 ص 318

📝#زین‌الدین_محمود_واصفی / متوفی 960

تصحیح #الکساندر_بلدروف

⬅️#حکایات