چهارشنبه, ۲۳ خرداد ۱۳۹۷، ۱۰:۵۰ ب.ظ
✅ دعوت به دوئل
قرارداد ایجاد روابط سیاسی میان ایران و آمریکا در سال 1273 هجری قمری برابر با 1856 میلادی در دهمین سال سلطنت ناصرالدین شاه منعقد شد. 25 سال بعد کنگره آمریکا تاسیس سفارت در ایران را تصویب کرد و متعاقب آن چستر آلن آرتور بیست و یکمین رییس جمهور آمریکا ساموئل بنجامین را در سال 1882 به عنوان اولین سفیر آمریکا به ایران فرستاد.
🔹واقعه‌ای که در اینجا می‌خواهم شرح دهم در تبریز روی داده و مربوط به یکی از مقامات عالی‌رتبه و مهم آن شهر است، این شخصیت ایرانی با یک جنتلمن انگلیسی مقیم تبریز کارش به مشاجره کشید و او را دروغگو و کذاب خواند. آن مرد انگلیسی که با روحیه ایرانی‌ها آشنایی نداشت یادداشتی برای مقام ایرانی فرستاد که یا از او پوزش و معذرت بخواهد و یا آنکه خود را برای مبارزه تن به تن و دوئل آماده کند. شخصیت ایرانی مرد ترسو و جبونی نبود ـ اصولاً ایرانی‌ها مردمانی جسور و شجاع هستند و کمتر آدم ترسویی میان آن‌ها پیدا می‌شود ـ ولی اینکه جان خود را باید به خطر اندازد، به خاطر اینکه به یک نفر دروغگو گفته است برایش تعجب آور بود و قابل هضم به شمار نمی‌رفت و به همین جهت گفت:
ـ دوئل کنم؟ برای چه دوئل کنم؟ من فقط به او دروغگو گفته‌ام و حالا می‌خواهد که من با وی بجنگم، هرگز از این مسخره تر چیزی نشنیده‌ام!
کسی که یادداشت آن مرد انگلیسی را آورده بود جواب داد: به هر حال او می‌خواهد که با شما دوئل کند و از این‌کار گریزی نیست، زیرا هرگز نباید به یک جنتلمن انگلیسی دروغگو گفته شود.
رجل ایرانی دوباره گفت: ـ ولی من نمی‌خواهم با او دوئل کنم.
ـ پس در این‌صورت باید از او معذرت و پوزش بخواهید.
ـ معذرت؟ مقصودتان از معذرت چیست؟
ـ مقصود این است که شما اتهام خود را پس بگیرید و بگویید متأسف هستید که او را دروغگو نامیده‌اید.
شخصیت ایرانی با تعجب گفت: همین؟ بسیار خوب من معذرت می‌خواهم، پوزش می‌خواهم که به او دروغگو گفته‌ام. من خودم و پدر و جدم دروغگو هستیم ... کافی شد؟ آیا چیز دیگری هم او می‌خواهد؟
«خاطرات اولین سفیر آمریکا در ایران»
📗#ایران_و_ایرانیان ص128
📝#ساموئل_بنجامین
ترجمه #محمدحسین_کردبچه
⬅️#خاطرات
